Czy akceptuję, czyli zgadzam się na to, by był obok mnie ktoś, kto ma np. rude włosy, jeździ na wózku inwalidzkim albo niestandardowo się zachowuje?

Z takim pytaniem pojechaliśmy 7 października do dzieci z oddziału przedszkolnego, znajdującego się w szkole w Antoniowie. Zajęcia rozpoczęliśmy od czytania o przygodach małej Frani, która spotkała chłopczyka - Konrada, który lubił w ramach zabawy wszystko liczyć i lubił bawić się tylko swoim różowym dinozaurem. Książka stała się idealnym punktem wyjścia do wspólnej rozmowy, zastanowienia się nad słowem „akceptacja”, rysowania swoich buziek na planszy równości czy śpiewania piosenki, że nie ważne jaki kolor skóry mamy, czy jak piszemy na tablicy, ważne by żyć jako szczęśliwy mały człowiek. Maluchy ten temat, choć wydawał się trudny, bardzo dobrze przyjęły i zrozumiały, że każdy jest inny, ale tak samo ważny i ma prawo BYĆ.

Kolejne spotkanie odbyło się ze starszymi dziećmi z klasy 2 i 3. Ci uczniowie zmierzyli się z równie trudnym tematem, tj. tematem relacji i więzi. Na szczęście nie był im obcy. Dzieci wysłuchały bajki „Jak Nowatorscy przestali rozmawiać”, a następnie wzięły udział w zabawach rozwijających wyobraźnię i komunikację.

Zajęcia odbyły się w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa 2.0.